Εφηβεία. Τι είναι εφηβεία; Αυτή είναι μια λέξη που ακούμε συνεχώς τελευταία, από τότε που ‘’μεγαλώσαμε λιγάκι’’ και ‘’φύγαμε από την παιδική ηλικία’’. Όμως τι εννοούν οι μεγάλοι, και τι προϋποθέτει το να είναι κανείς έφηβος;
Στην ηλικία των 11-13 ετών, ανάλογα με κάθε περίπτωση, έως και τα 18, τα παιδιά περνούν σε μία άλλη φάση, τη λεγόμενη εφηβεία, που χαρακτηρίζεται ως η πιο δύσκολη που αντιμετωπίζουν στη ζωή τους. Κατ’ αυτή τη περίοδο, υπάρχουν αλλαγές στο σώμα, στη συμπεριφορά, στην ψυχολογία και στη νοοτροπία των ανθρώπων. Όμως, με αυτή τη μεταβολή, σίγουρα έρχονται και κάποια προβλήματα, που επηρεάζουν τον νέο και διαταράσσουν τις ισορροπίες μιας οικογένειας.
Αρχικά, συχνό είναι το φαινόμενο της παράξενης και ταλαντευόμενης διάθεσης. Προκαλείται από τις ορμόνες, οι οποίες τροποποιούνται κατά τη νεανική αυτή ηλικία, δημιουργώντας σκέψεις και έγνοιες στους ανθρώπους, που τους οδηγούν σε συμπεριφορές πρωτόγνωρες σε σχέση με αυτές της παιδικής ηλικίας. Είναι συνήθως η θλίψη ή ο θυμός που καταλαμβάνουν τα συναισθήματα των εφήβων και τους φορτίζουν ψυχολογικά. Επιπρόσθετα, γεγονός είναι πως τα παιδιά ξεκινούν να νοιάζονται περισσότερο για την εμφάνισή τους. Προβληματίζονται, ψάχνουν το στυλ που τους ταιριάζει, αναζητούν ενδιαφέροντα που τους ικανοποιούν, πειραματίζονται με σκοπό να καταλάβουν ποιοι είναι. Κατόπιν, πιέζονται πολύ και τους κατακλύζει άγχος και κούραση, αφού καθημερινά καλούνται να κριθούν και να αξιολογηθούν από κάποιο τεστ, το οποίο στο τέλος θα δείξει την υποτιθέμενη αξία τους και εικόνα τους. Όλα αυτά βαραίνουν τη ψυχολογία τους και τους αναστατώνουν.
Κάτι ακόμη αξιοσημείωτο είναι πως σε αυτά τα χρόνια της ζωής τους, αντιμετωπίζουν και προβλήματα με τις κοινωνικές τους σχέσεις. Τους είναι πιο περίπλοκο να κάνουν φιλίες, αλλά και να αναπτύξουν σιγά σιγά δεσμούς που ξεφεύγουν από τα όρια της φιλίας, οι οποίοι γίνονται όλο και πιο απαιτητικοί. Μέσα στο παιχνίδι μπαίνει και το σεξουαλικό κομμάτι, που τους προκαλεί ανησυχίες και απορίες. Τέλος, αποκτούν ανασφάλειες. Στους εφήβους δεν αρέσει η εικόνα τους. Νιώθουν πως ποτέ δεν είναι αρκετοί. Κοιτάζουν το ομοίωμά τους στον καθρέφτη και εύχονται να ήταν τελείως διαφορετικοί. Πιστεύουν ότι δεν αξίζουν πολλά. Δεν εκτιμούν την αξία τους και αρκούνται στην αγάπη και τη φροντίδα που τους προσφέρεται, όχι σε αυτή που τους αναλογεί. Δε νιώθουν καλά με τον εαυτό τους.
Δυστυχώς, θέμα των εφήβων είναι πολύ σοβαρό και πρέπει να ευαισθητοποιήσει πολλούς, ώστε να γίνει παροχή της βοήθειας που χρειάζονται. Γιατί δεν είναι εύκολο να αντιμετωπιστούν όλα αυτά τα προβλήματα. Απαιτούνται οι κατάλληλες γνώσεις και ενέργειες, με σκοπό να εξασφαλιστεί το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Όπως μπορούμε να καταλάβουμε όλοι, οι έφηβοι περνούν δύσκολα.
Η αρθρογράφος :
Τρουπή Μιράντα
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου